Rübailer Şiiri - Sefer Aşır Eraslan

RUBAİLER

Evlerinde yanan parlak ve bir güzel fanus vardı
Her elde her masada bir büyük kamus vardı
Şimdilerde çok arayıp herkeste bulamasak da
Eskiden bütün insanlarda sağlam bir namus vardı

Tohum kötü ise toprak ne yapsın
Ağaç çürük ise yaprak ne yapsın
Hep asıl asalet ararız amma
Tay tay değilse kısrak ne yapsın

Her evde,her yerde bir afet var
Zengin sofralarında bir ziyafet var
Her kafadan bir ses çıksa da
Salınıp duran adamsız kıyafet var

Elest-i bezminde Yaratan can verdi
Damarlarında dolaşan asil kan verdi
Hep donuk ve hareketsiz yaşarken
Vazgeçilmez bir candan özge canan verdi

Düğünde eğlencede hep arak vardı
Oyunda halayda en başta barak vardı
Bu gün çok arayıp sorup bulamasak da
Fil dişinden yapılmış nadide bir tarak vardı

Dağda bayırda ovada çiçekler boy verdi
Oğul verdi kız verdi bir nadide soy verdi
Düğünde bayramda şen şakrak gezerken
Yıllarca dillerden düşmeyen unutulmaz toy verdi.

Güzel bala, şeker bala, can bala
Şirin bala,asal bala, kan bala
Evlerin şenliği,milletin geleceği
Kulaklarda kalır her daim ezan bala

Çıkıyor feryadım kat kat asumane
Kül oldu bu gönül sayende yane yane
Hep sarhoş gezeriz meydanlarda
Mey-i meşki içerek kane kane

Yıllarca ben gittim hep o gitti
Gitmekten yoruldum takatim bitti
Çok sabrettim bekledim amma
Cana yeter artık bu iş canıma yetti.

Ya sevemedik ya da geç kaldık
Ya arkadaşsız veya hiç kaldık
Çekip gittiler hepsi birer birer
Gönlüm aklım ve sen, üç kaldık

Olmaz artık ne akşam ne gece
Sayarım sözleri hep hece hece
Pek çok şey okuruz da amma
Akıllardan çıkmaz şah ve ece
Dalga dalga köpük köpük bir deniz
Bir başka gönül dalgasısın sen Gülbeniz
İnanıp güvenip gönül verdim amma
Kaçıp gider bir başka gönüle bendeniz

Mevla görsün diye iki göz verdi
Bağlanıp kalsın diye bir çift söz verdi
Gezer dolaşırız bu diyarlarda lakin
Bozulmayacak bir değerli öz verdi

Ovalarda sıkıntı duman dağlarda
Bülbül gül,sümbül hep bu bağda
Herkes yaratılmış insan fıtratında
Ham insanın kabalığı var bu çağda
Her zaman metin ol metin
Bu dünyada imtihan çok çetin
Her daim güzeli tasvir ederler lakin
Hiç değeri yoktur güzel bir etin

Evimiz ocağımız dolsun nur
Gönlümüz kalbimiz olsun pür nur
Her insanda farklı olsa da
Vaz geçilmez bir varlıktır onur
Hak yolunda akan kan
Şeref için ar için çıkan can
Zaman gelip geçse bile
Hiç akıllardan çıkmaz canan

Her evde her yerde olmalı bir okul
Her canlı olmalıdır Yaratan’a kul
Başka başka olmak isteyenlerce
Aykırı olmanın yeni adıdır kuul

Anamur’da bir kış günü ayaz mı ayaz
Islık çalıyor rüzgarlar avaz avaz
Hiç gitmez sanmıştım yanılmışım
Henüz gelmemiş ne bahar ne de yaz

Yan taraf muz senter sol taraf muz
Sokak köpekleri dolaşıyor uyuz uyuz
Demli çayları yudumlarken biz
Kaçıp gider yavaş yavaş uykumuz

Biliyorsan konuş bilmiyorsan sus
Bilinmeyen bir yüceliktir bu husus
Bilenler çıkıp konuşmazlarsa eğer
Bilmeyenin yanında kalırsın sus pus
SEFER AŞIR ERASLAN
7-NİSAN-2010-GEMLİK
EVL