Rubailer Şiiri - Mansur Ekmekçi

Aklını başına topla da uyan
Bastığın toprağı kokla da uyan
Nefsini yerinde yokla da uyan
Yarın uyur isen uyanamazsın.
* * * * *
Bugün tepeleyip bastığın otlar
Yarın başucunda yine bitecek.
Bugün yaşadığın saraylar, katlar
Yarın toprakta toz olup bitecek.
* * * * *
Bu gün keyfince gül sür bu sefanı
Ekmediysen kimse biçmez vefanı
Ölmeden öldüysen göster cefanı
Kula cefan yoksa zaten ölüsün.
* * * * *
Bizden önce gelenler toprakta uyumakta
İnanmayanlar şimdi tenini boyamakta
Aptal olan sırtını malına dayamakta
Mağrurlanma ey şaşkın, hayatın bir soluktur.
* * * * *
Dünyadan göç edenler durakları nerede
Kimi ummana daldı, kimi ruhu derede
Gidenler geri dönse, duysak Allah verede
Biz de o doğru yolu süre süre gideriz.
* * * * *
Dünyada yaptıkların seni cennete salmaz
Cehennem zebanisi mesai zammı olmaz
Amelin varlığıdır, o da kimseye kalmaz
Cennet ile cehennem senin içinde saklı.
* * * * *
Bugün çalış yarın da bu günün hakkını al
Kinden, nefretten ayrıl sevgi dergâhında kal
Kabir göz önündedir gördüğün topraktan mal
Götüremeyeceğin varlığına güvenme.
* * * * *
Bir gün gelir bedenin bir çukura konacak
Kenara konan tuğla toprak ile donacak
İşte o toprak tekrar tuğla fabrikasında
Başka mezarlar için fırınlarda yanacak.
* * * * *
Ecelin testisinde ha su olmuş ha şarap
Kevser’le Ab-ı Hayat içsen de sonun harap
Her gününü Zemzem’le geçiren Arap
O da bir gün şarabı içen gibi ölecek.
* * * * *
Sür demi devranını gönül kuşun uçmadan
İki kapılı handa, hancı senden geçmeden
Vaktini nakitle ölç, ecel gelip seçmeden
Nasıl olsa ölüm var, gelmeden muradın al.