Rubailer Şiiri - Eyüp Cüce

Düşüyorsun havaya,suya,yere; her sene.
Bir sıcaklık geliyor düştüğünün üstüne.
İnsanlık bitmek bilmez bir kavgaya tutuştu.
Savaşan ülkelerin arasına düşsene.

EROİN

Geç kalırsan,karı olmaz bu zarardan dönmenin.
Sebebi tatlı yaşamak,azar azar ölmenin.
Zararını anlatmaya kalem naçar,dil naçar.
Düşün ki,dört bir yanını ateşler sarmış,senin.

GİTMEK

Sıcak soğuk belirsiz bir iklime gidiyorsun.
Her yan atlas,sen bir ak nevresime gidiyorsun.
Kaçmaktasın zulmetinden,yalan dünyanın.
Ölüm denen dosttan gayrı kime gidiyorsun?

BEKLEYİŞ

Yıkılmak için şu dünya,gitmemizi bekliyor.
Azalmamızı değil de bitmemizi bekliyor.
Mezarlıklar neden böyle sessizdir,bilirmisin?
Hesaplaşmak için,toprak bile bizi bekliyor.

KORKU

İman birgün izbelere sinecek,korkuyorum.
Kötülükler iyiliği yenecek,korkuyorum.
Bütün ocakları tüterken yurdumun-ne hazin-
Şafakta yüzen al sancak sönecek,korkuyorum.

İzbe:Kuytu,karanlık yer.
Zulmet:Karanlık.

(M.A.Ersoy'un aziz hatırası önünde saygıyla eğiliyorum.Bu rubai,Müezzinin sesinin tartışıldığı,malumunuz bir hazin dönemi ifade etmek için yazılmıştır.)