Rubâîler (3) Şiiri - Rukiye Aydın

Dil- suhûfun nakl edip neyler kalem
Verme sırrın şerh edip söyler kalem
Eyle hayret eyle gönlüm et sükût
Verme sırrın ağlayıp söyler kalem

*

Nev-bahârım bûy-i vaslın va’d eder
Gayrı gönlüm bağ u bostânın nider
Sırr-ı aşkdan özge yok dil-Beste’miz
Aşk ta’atin baht bilen dil-şâd eder

*

Sırr-ı çeşmin etse pür-hûn sînemiz
Aşk-ı cânân sînemin Hak ziyneti
Sîne pür-hûn bir nazar-çün ser-verir
Oldu şâyân sînemin pâk ziyneti

*

Gül yetişmez a gönül her bahçede
Tab’ı gülden anlamaz her bahçıvan
Aşk kelâmın farklıdır her lehçede
Olsa bağbân beste olmaz her civan

*

Gel gönül deryâyı nâ-gâh geç de gel
Dil-i gam-nâk edip âgâh geç de gel
Dilde yâdın serde hatrın yok imiş
Cân ü dilden eyle bir ‘âh’ geç de gel

*

Sanma gönlüm sanma bir türdür ölüm
Olma gâfil dilde tür türdür ölüm
Cân ölür cânân ölür cânın ölür
Sanma gönlüm sanma bir türdür ölüm

*

Bab-ı aşkın kim geçer kim bilmeyiz
Câm-ı aşkın kim içer kim bilmeyiz
Burda gönlüm hâke sırrın vermeyen
Rûz-i mahşer kim biçer kim bilmeyiz

*

Eşk-i çeşmin fayda etmez ey gönül
Olsa seylâb hâke sırrın sunmaya
Sen münâcat eyle kim cânım gönül
Rûz-i mutlak hâke sırrın sormaya

*

Sorma gönlüm sorma kaç türdür ölüm
Hâke sorsan der ki bir türdür ölüm
Makber-i sînemde medfûn oldu aşk
Şimdi gönlüm söyle kaç türdür ölüm

*

Hatr-ı olmuş yerle yeksân neylesin
Kilk-i sussun hâk-i yeksân söylesin
Rûz-i mahşer bahtı olsan istemem
Aşk kelâmın gayrı noksan söylesin