Dudaklardan dökülen ebedi bir duadır, Görülmezi gördüren gözündeki rüyadır, Dile düşeni ifşa etmek vardır amma, Aşkına suskunluğum gönlümdeki hayâdır. Denizle karanın kavuştuğu an gibi Damarda durmayan akıp giden kan gibi Hayalini gerçeğe dönüştüren zan gibi Muhtacım sana yar, sevda gibi, can gibi. Hangi acı sevda kadar derindedir. Hasret insanın en onmaz yerindedir. Hayat varlık ile yokluk demindedir. Kader sade iki dudak söylemindedir.
Müjdat KızıloğluKayıt Tarihi : 29.2.2012 00:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müjdat Kızıloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/29/rubailer-1-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!