Arkamda sıra dağlar, bulut olsun sislensin.
Önümde gürül –gürül akan Dicle seslensin.
Can, bu tende durdukça, can sevdiğini sever.
İstanbul, canım şehrim, canımın içini ver.!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
