Arkamda sıra dağlar, bulut olsun sislensin.
Önümde gürül –gürül akan Dicle seslensin.
Can, bu tende durdukça, can sevdiğini sever.
İstanbul, canım şehrim, canımın içini ver.!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
