Aldırma, kızıp dursa da insanlara sen,
Aldırma gülüp geç seni sevsin dövüşen,
Bir gün sana güllerle gelir, gör ki söven,
Der ben sana geldim, beni af et. bilesin.
(Mef’ûlü / Mefâîlü / Mefâîlü/feül)
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta