Yoğun sevgide Ben’im suçum yok;
Dış dünyâdan, Sen’den geliyor bu...
Yoğun acıda Sen’in suçun yok;
İçimdeki Ben’den geliyor bu...
Fakat, diniyorsa bu acı bazan,
İçimdeki Sen’den geliyor bu...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu adam tıp profesörü mü şair mi anlamak güç. Harika mısralar..
ancak bu kadar güzel anlatılır ..:)
Bugüne dek okuduğum en güzel şiirlerden biri.
Ben de 'yoğun acı'ya sebep olan birini çok sevmiştim. Bu dizeler o dönemde hissettiklerimi öyle güzel anlatmış ki...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta