Dem yok ki dil-i sûhte bî-tâb olmaz
Minnet-keş-i sâkî vü mey-i nâb olmaz
Ger çeşme-i hayvânı temâm eylese nûş
Tâ kendüsi âb olmaya sîr-âb olmaz
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta