Tâ hem-nefes-i gül itmişüz zâgumuzı
Müstagnî-i bülbül eyledi bâgumuzı
Ger sûz-ı mahabbet itse te’sîr Âgâh
Leb-rîz-i gül-âb ider gül-i dâgumuzı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta