Söze kalem kırdım saatlerin yitmişliğinde,
Bahtın pusatlarına kalkan biçtim sensizliğin sessizliğinde.
Zamanın çelmesinden gam çukuruna düştüm,
Bilinmeze doğru gün sayarken hasretliğin diplerinde.
Aynı günleri saydırırken güneşe penceremden,
Çıkmaz akıldan kanaat,neticesiz yüzleşmelerimizden.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta