Pirlerimden pâye aldım ben yetiştim gâyeme
Âhiren bir derde düştüm kimse bakmaz pâyeme
Tûl-i ömrüm hep çalıştım durmadan ihlâs ile
Sonradan çok başka ezlâl bastı hurde sâyeme.
Pâye = rütbe, yüksek makam
Âhiren = sonradan
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta