Roza Rosalinda Şiiri - Muzaffer Taşdemir

Ne çok altınlar kaybettik? Ne çok, Rosalinda!
Kahrolsun definelerin planları,
Anladım, sahtekârdı, Sahtekâr Haritalar,
Kabarmış ellerim, yaralar kara su topladı.

Son sözleri, gözlerinde hafif bir ışık,
Uzak, ne kadar da uzaktaydı ufuklar?
Her nefes ölgün, kızgın soluklar,
Otlar korkuyor, kıvılcım yangınlardan.

Kırbaçların çınladığı atların sırtlarında,
Alev rengi bir acı nalların altlarında,
Kor ateş ihtiraslar damarlarında!
Bağrı yanardağ gibi gürlek yangınlar.

Altınlar; dünyalar dolusu! Altınlar,
Sarı altınlar, Sapsarı altınlar,
Kazmanın dağlara son batışları,
Ellerinde ağızları pırıl pırıl kazmalar,
Kürekler, giderek azalan tıkırtılar!
Kör şeytan, Kör olası şeytan,, hay aksi!
Son sesleri gelip giden kürekler;
Sırtlanlar gelmeden, leşe konar gibi,
Elbet öldüğümü, çakallar da anlar,
Ve kanatları açık atmacalar,
Keskin bakışlı mağrur kartallar,
Kunduzlar, kahrolun kunduzlar.
Ne kadar da kolay akıyor sular?

Zor zenaat, çok fazla zor, yaşamak!
Ellerinde sarı altın, sapsarı altınlar,
Uzansan tutacak kadar yakın ve uzak.
Bir karış uzağındayken hazinelerin,
Sen misin şimdi sahibi? hem de hepsinin?

Salvador, hainsin, hem çok, Salvador, hain!
Derin, derin, çok derin hazinelerin,
Şöyle avuçlar dolusu, altın dolu ellerin.

Derin, derin, çok derin hazinelerin.
İhtiras, güç, şehvet ve bütün hikâyelerin,
Tam son deminde, her şeyi sen mahvettin.

Matador, ah ki ne ah, matador…
Tam kalbinde, tam göğsünde saplı,
O kudurmuş boynuzu, kalleş boğanın.
.
Kahrolasın Salvador, hainsin, hain.
Hazinenin sahibi, ben değil miyim?
Elbette benimdi, hem de, hepsi benim!
Bir elim kadar uzaktaydı hazinelerim.

Şimdi sahibi sen misin? Servetlerimin?
Tutmasaydı ya şansın? Salvador, hain!
Yukarıda akbaba, dönüp durmasaydı,
Son mermiler ıskalamasaydı atını?
Kabzasını altınlarla kaplayıverirdim,
Ellerimden düşürmemeliydim silahı!

Nasıl da bekliyordu Roza yolları?
Sapsarıydı, iki bilek, sarı altınlarla, beyaz kolları.
Roza, Rosalinda artık unutmazsın hatıraları.

Roza, Rosalinda, başka mevsim kalmadı?
Artık başka baharlara, başka güller.
Başka kovboylara, bambaşka sevgililer.
Bitti bu hikâye Roza, Rosalinda!
Oysa altın doluydu bir önceki harita,
Ben beni kaybettim, bulamadım sonsuzda