Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bazen şehirler, bazen caddeler, bazen gökyüzü, bazen de bizimle dünya ağlar; bazen de biz onlarla paylaşırız gözyaşlarımızı. Lakin burnumuzun dibindeki bir insan göremez ağladığımızı. Anlayamaz.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta