Rotterdam Şiiri - İlhan Kolukırık

ROTTERDAM...

Doğduğum yer değilsin belki amma
Doyduğum yer oldun çıktın karşıma
Gurbet kahrı çekmek pek zor olsa da
Alışmak zorunda kaldım sonunda

Kırk üç yıldır ayrı düştüm yurdumdan
Kaderimi böyle yazmış yaradan
Kendim bile hiç farkına varmadan
Su gibi akıp gitmiş sanki zaman

Yetmiş iki millet yaşar içinde
Herkes kendi ekmeğinin peşinde
Kimi baharında, kimi kışında
Yaşar kendi ömrünü sulh içinde

Dünyaya açılan kapıların var
Her kültüre özgü kokuların var
Dağ, taş, dere, tepe görmedim amma
Birbirinden güzel yapıların var

Disiplin ve düzenin çok muntazam
Su yönetimin pek takdire şâyan
Yağmurun bol, güneşin az olsa da
Bisiklet kültürün dillere destan

Çalıştıkça ekmek aş verdin bana
Muhtaç etmedin beni ona buna
Ara sıra kahırlansam da sana
Hakkını yiyemem ben senin asla

İyi günde kötü günde, zorlukta
Birlikteydik darlıkta ve bollukta
Doğrusu, köyüm kadar olmasa da
Sen de çaldın gönlümü en sonunda
Diyar oldun bana yalan dünyada!

İlhan Kolukırık
Rotterdam, Ekim 2021