Rotasız Yelkenli Şiiri - Hüseyin Çıtak

Işığını kaybetmiş bir gemi
Savrulurken kendi içinde
Ararken kurtarıcı fenerini
Asla bitmeyecek aşılmaz dertleri

Aradığı limana varamadığında
Demir atamadığında bir yere
Daha da düşecek bataklığa
Çıkışını göremediği karanlığa

Vazgeçtiği zaman bitmeyecek
Çünkü bu karanlık azgın deniz
Gövdesini canlı canlı dövecek
Batmasına izin vermeyecek

Dalgalar tükenince bitmeyecek
Geminin tükenmeyen derdi
Parçalanmış haliyle kalacak
Taşıdıkları bilinmezliğe savrulacak

Güneş vurmayacak gövdesine
Rüzgar doldurmayacak yelkenlerini
Kalacak gemi kendi kendine
Dalgayla değil çürüyerek gidecek ölüme