Rotasız Kayık Şiiri - Mahmut Cantekin

Acı yelsin savur külü köz kalsın,
Arşa çıksın bu sevdanın dumanı…
Kamçı dilsin kavur gülü söz kalsın,
Kalbe yıksın hüznü aşkın kemanı…

Uçmuş akıl yerçekimi biçare,
Yakar seni yarattığın her kare,
Dokunduğun her yer oldu bin pare,
Çöldür gönlün sen bilmezsin amanı…

Aşka hançer belli senin niyazın,
Ağustos’ta buz estirir ayazın,
Karanlıksın düşmanısın beyazın,
Kör geceye sen çevirdin zamanı…

Sen ne gece ne de gündüz ayıksın,
Dalgalarda bir rotasız kayıksın,
Geç anladım kayalara layıksın,
Oyun sandın sevda denen ummanı…

Cantekin der; yüreğimde bir yüksün,
Özün nokta dev aynada büyüksün,
Kötülüğü barındıran höyüksün,
Çöpçü toplar senin gibi yamanı…