Sana anlatmadım mı ben?
Binlerce hısım akraba içinde yalnızlığımı
Herkeslerden farklılıgımı anlamadın mı?
Sokaklarda gecen cocuklugumu
Hayallerimin içinde düşe kalka büyüdüğümü
Kimsenin ırzına, rızkına hor bakmadığımı
Herkesim varken, kimsesizliğimi
Yıkılmadan, eğilmeden ve kimseyi eğmeden
İhtiyacım kadar kazandıgımı
Onuda sevdıklerime, ideallerime harcadıgımı
Böyle onurlu bir hayatımı seninle paylaşmadım mı?
Her şeyime ve herkesime rağmen mahzunluğumu
Gönül gözümün ışığını göremedin mi?
Hayatın tüm cazibesi içinde hayata eyvallahım olmadıgını
gizemli hayat okyanusunda yüreğimin rotasız süzülüşünü
ruhumun sızızını, aklımın kıtlıgını, kalbimin yorgunluğunu
Sığınacak, güvenilecek liman diye gönlüne sokuluşumu hissetmedin mi? ? ?
Gördüm, dar geldi gönlüme gönlün
anladım, beni anlamaya yetmeyecek ömrün
Ayrıldı gönül gemim güvensız limanından bilinmez deryalara
Alışığım ben yalçın kayalara çarpmaya, hırçın dalgalarla danslara
Aklımdan olmuyor kaptan sonsuzluga gıden bu seferde
Korsanlar bile yaşamaz duygu yüklü bu gemide
Açık denizlerin ortasında ıssıs bır adaya vursun gemim
Sana ve kime ne, iyi veya kötü bu sevgi benim sevgim
Gectiler penceremin onunden
Bugulu cam, bugulu cam, bugulu cam
Gectin penceremin onunden.
Attan, bugulu camdan, dusten..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta