Öldüğün yerden başlıyor şiirim.
Bir kum saatini kuruyorum vuslata zamanlı.
Bak, yine büktüm kalemi
Seni yazıyorum sevgili.
Bir şiir boşluğu kadar tökezledim
Ve düştüm günahkar mısraların kucağına.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta