Rötar Şiiri - Hasan Ünal Tekağaç

- Olmamış bu resim, anlamsız!
Yırtıyor gözleriyle Nil Nehrini,
İçinde çizdiğim çizik çizik timsahlar!
Kırılıyor benliğimde tüm renkli boyalar.
Kapanıyor resim defterim,
Demir bir kapı gibi,
Dışarıda kalıyor kurduğum hayallerim!

Çerez gibi biriktirip durdum,
İlkokul birden sonra;
Çubuk adamlar, çubuk kadınlar.
Tek kulaklarını çizmedim hep.
Öğretmeni duymasınlar!
Tüm derslerim aldı da yol,
Tek resim yaptı rötar!

Büyüdüm,
Renkler elime bulaşmadan.
Çiz deseler şimdi, öğretmenini keşke;
Ellerini yapmadan!
Ağzına çizgi atmadan!
Simsiyah bir kalemle!
Bir kadın çizerdim,
Çubuktan!