Mehmet Afif Can - Rotan Şiiri - Antoloji ...

Ne günler geceleri aşar oldu, ne de geceler günleri.
Solmuş ağaçların sonbahar yaprağı gibiyim umutla ilk baharı beklerken...
İnsan sevdiklerinden uzaklaştıkça, yakınlaşacak günün gelmesini bekler...
O esnada öyle büyük engeller çıkar ki karşına, onları tek tek aşmanın yollarını arar durursun.
Hele birde çaresizsen, gerisini sen düşün.
Gecen ve gündüzünün hiç ayrılmadığı anda karamsarlık seni hiç terk etmez.