Ne günler geceleri aşar oldu, ne de geceler günleri.
Solmuş ağaçların sonbahar yaprağı gibiyim umutla ilk baharı beklerken...
İnsan sevdiklerinden uzaklaştıkça, yakınlaşacak günün gelmesini bekler...
O esnada öyle büyük engeller çıkar ki karşına, onları tek tek aşmanın yollarını arar durursun.
Hele birde çaresizsen, gerisini sen düşün.
Gecen ve gündüzünün hiç ayrılmadığı anda karamsarlık seni hiç terk etmez.
Umudun yolu uzun olur aydınlığı çıkarken, gideceğin rota doğru ise...
27.10.2017
Kayıt Tarihi : 27.10.2022 09:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!