Ağır bir yük insan insana
İstemezse ruh yanında
Tüğ kadar hafif insan insana
Gönül çekerse hep yanında
Geceler korkudur karanlığı mekan tutmamışa
Gündüzse, yaban olur karanlığa yar olana
Kahır olur aşk bencilliğinde yaşamaya çalışana
oysa,mantığını asmalı insan tavana, aşık olduğunda
Ağır geldiğinde yaşadığın dünya
Aşk kefesine bir sevgi eklemeli yanlızlığında
Bırakıp gidenlere yas tutma yerine
Yeşerttiği sevgi tohumları için minnet duymalı
Her çiçeğin farklı bir güzelliğini unutmamalı
Karanfilin o muhteşem kıvrımları içinde ki kokusunu
Gülün asilliğindeki cazibesini
orkidedenin masumluğunda sevdayı anımsattığını bilmeli
Geçmişin hüzünlerini tebeşirin izlerini siler gibi silmeli
Yeni bir renkle tekrar büyük harflerle yazmalı tahtaya
Sevdiklerime layık olamadım,onlarda değerimi bilmedi
Denize yeni yelken açmış kotrayım
Bekle sevdiğim aşkının rüzgarını bulmaya geliyorum.
Kayıt Tarihi : 15.4.2010 23:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ethem Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/15/rota-18.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)