Dahada bir sarhoşum bu gece,
Yok içmedim,
Epey bir zaman etti içmeyeli,
Acıların altını üstüne getirmeyeli,
Geçmişi yaşamayalı epey etti...
Ey AŞK.!
Neredesin?
Yetiş kurtar beni,
Bu acıdan,bu yürek ağrısından
Gözlerini hayat kıl bana
Ellerini ömür olarak sun ömrüme
Soğuk tenimin
Ve cayır cayır yanan yüreğimin
Son çığlıklarıydı
Kor kor alevler arasında bir başıma bırakıp giderken beni
Dönüşü olmayan bir yolun sonuna doğru...
Doğmamak üzere batmıştı güneş,
Bir daha aydınlanmamak üzere,
Göz yaşları karışmıştı geceye,
Kanlı ve karanlık,
Hayat ve yaşam yoktu,
Ne ağlayan bir ana,
/HAYAT/
Çatlak bir çift el gibi
Çamur,kar-kış görmüş
Bir çift el
Kimi zaman tutulmadık bir dal
Bakma sen gözlerimden akan yaşlara
Unuturum,siler geçerim
Avuturum gözlerimi,ellerimle
Ben kimleri unutmadım
Yüreğimi acıtmadan
Dün gece öyle sessizce düşünürken seni,
Birden uyanı verdim bir çocuk çığlığında
Kimdi bu çocuk?
Niye öyle ağlıyordu?
Mum alevi kadar yakıyor olsan da canımı
Unuttuğun bir şey var aslında
Tıpkı karanlıkta yakılmayı unutulan bir mum gibi
Yakanın benim,seni bir kibrit çöpü ile.!
Unuttuğun...
Güneşin batışıyla başladı her şey
Sonra yağmurlar aldı beni bende
Fırtınalar koparan yüreğimden
Yalnızlığın ülkesine demir attım
Kırıl yelkenlerim
Ve yaralı mürettebatım ile
Bir kibrit çöpüyle başladı her şey
Seni yakıp küle çevirdiği zaman
Başladı isyanlarım,yüreğimde
Ve bir yudum çay,tadında
Tutuştu dilim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!