** Rosam ** Şiiri - Esma Doğan

Bir yangın yerine döndü yüreğim
Söndü son kıvılcım kül oldu rosam
Ömrümün ağacı yaprak dökerken
Gözyaşım bulanık sel oldu rosam

Çogaltır acımı mahsun yaşısın
Yüreğine gözyasları döksün
Hayat denizinden derin akısın
Serapı ıslatan göl oldu rosam

Biz hayatın çilesine yenildik
Sevgi diye ızdıraplar giyindik
Ne bulduk ne olduk yaşarken öldük
Umut duyguları çöl oldu rosam

Kanımdan kan aldı ciger parcası
Canımdan can aldı yürek yarası
Gökte uçan meleklerin duası
Kuru dudaklarda gül oldu rosam

Sevinçlerin yayda çoktan ok oldu
Yaralara emir buyuran çok oldu
Rosalındanın sevgisi böyle yok oldu
Mezar ciceğinde dal oldu rosam