Rosa Luxemburg Şiiri - Kamil At

Dışarı çıkardıklarında
Biliyordu
Cellatların ölüm planlarını
Sinsi cellatlar sırtından ittiler
Bir köprüden sonsuzluğa
Ebedi yaşamıştı, ebediye vardı
Derin suların derinliğinde

Onu vuran cellatların ne adı biliniyor
Ne de birgün yaşadıkları,
Geçemişte olduğu gibi
Bugün hala olduğu gibi
Bütün kralların donu düşüyor.

Rosa daha yaşıyor
Üreten biziz yöneten de
Biz olacağız, tezleri yaşıyor
Dünyanın üzerinde izleri
Yaşıyor, unutulmaz silinmez
Sonsuz bir yolculukta gözleri