RÖNESANS'TA AŞK...
Henüz doğmamıştın güzelim,
Ama!ruhun yaratılmıştı,
Biliyormuydun? bir gün bu kadar sevileceğini,
Mona Lisa' yı görüyorum hep gözlerine baktığın zaman,
Öyle ki, sevdaların katkısız,
Sevgilerin berrak olduğu bir zaman,
Hâyal ediyorum!
Ayaklarımda bir sandalet...
Şatoların sokaklara iz düşümü,
Her gölgede sen,
Her kaldırım taşı ses verdikçe yürürken,
Sesin geliyor taaa... yüz yıl geçmiş derinden,
İstermiydin ruhunla o zaman doğsaydın,
Bir roman yazsaydım,
Bahsetseydim yüzyıla sığmayan sevginden,
Alsaydım bir gül demeti ellerinden,
Haydi! söyle...söyle...
Şimdi olduğu gibi,
Severmiydin taaa...yüreğinden.
H.ÜLKÜ KORKMAZ (Her hakkı saklıdır-izinsiz alıntı yapılamaz)
Kayıt Tarihi : 18.12.2017 08:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!