Aşkın Ortaçağ'ındaydım,
Dünyayı evrenin merkezi sanırdım,
Bilmezdim farklı gezegenlerin varlığını,
Sanatsız ruhumla ruhsuzca yaşardım...
Ruhuma getirdiğin rönesansla;
Karanlık Çağ'dan Aydınlık Çağ'ıma,
Geçişimin en büyük öncüsü oldun,
Tanıştırarak beni aşk sanatıyla...
Leonardo da Vinci,
Glovanni Cellini,
Michelangelo,
Ve Donatello
Avrupa için değeri neyse,
Senin değerinde bende öyle...
Ve Yeni Çağ'a ilk adım;
Güçlü bir Aşk İmparatorluğu.
Mesafelerin bile yıkamadığı;
Cesur kahraman tutku ordusu.
Duyguların sömürgeciliğine;
Asla itaat etmez aşk duygusu...
Tuğba Dyds
Kayıt Tarihi : 15.1.2021 20:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir sanatçı sanata etki ettiği gibi bir şahsa da etki eder ve ardından yine sanat olan bir şiir doğar...
![Tuğba Dyds](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/15/ronesans-7.jpg)
Sanat, şiirdir aynı zamanda..
Şair de "yontar", çizer, şekil verir..
Ve aşk doğar zaman zaman....
Sanatın ürünü...
Tebrikler Tuğba Hanım..
TÜM YORUMLAR (2)