Afiş Şiiri - Ramazan Boran

yaşamak kontra
yaşamak ..
hak edilmiş bir günah kadar kara

ve biz hiçbir zaman
doğurgan olamadık
kısır bir karanlığın içinde kılıç sallamaktan

tepeden tırnağa isyan
olgunluk tatmamış diller
diken tarlasında kanamaktan
nefesler bir idam kararının infazı kadar kadar soğuk
ölüler düşmüyor hiç gündemden
takla mı atacağız, şarampole mi yuvarlanacağız
hileli bir soluk mu alacağız yeniden

düşünceler sefil
hançerede sıkışan haram anlar
hiçbiri utanmıyor ''eski bir pıhtı gibi'' yaşamaktan
harabelik mi olacağız
helâkla mı anılacağız
öfkeler patlıyor kozmik odalardan
çığlıklar yırtılıyor
atalarından yadigar bir nefret saplanıyor dünden
ve dünden bugüne

oysa her şiir
en az bir iyilik içirir
iyiliğe tapanlardan olamadık biz hiçbir zaman
yoluna küfredip durmaktan

kötülük yoktu
yoktan var olmazdı hiçbir şey
biz var ettik nemrut'un ateşini ve nefretini
zulmün ordularını biz yarattık, biz çağırdık ebabilleri gökten
intikam duygusunu biz uyandırdık

ölün
daha çok ölün
öldürün içinizdeki gizi
yakıp yıkın ne varsa
gömülün korkunun dibine
manşetten çıkarmayın hiç cehenneminizi
cesediniz kalsın sadece bir afişte
!

_boran