Romeo'suz Juliet Şiiri - Emrullah Burgu

Yıldızlar birer birer düşeveriyor....
Bir günah işliyorum Juliet, göğsüme damlıyor
Süzüyor bedenimi, sonra okşuyor, sonrası...
Sonrası Juliet, göğsümden kayıp gidiyor yıldızlar...

Ah Juliet, biliyorum affetmeyeceksin
Ki benden önce geceleri de affetme!
Geceler şarap kadar ağır ve uslu
Ay'ın çehresi inan kesiyor soluğumu

Bu gözyaşı yelkovanı da geçti satır arası yalan kabından
Kabından taştı döküyorum zamanı ucu ucundan!
Halbuki;
Önce akrebin inadında boğulmak devrim gibi diktirir bayrağı şakağıma
Nefes nefese sır verilir sevişme günlüğümden
Ahh juliet bir bilsen neler dönüyor etrafımda
Kabından taştı döküyorum zamanı sivri dilimden

Şeref kelimesi kadehimin içinde bocalanıyor!
Neyseki kadehi kaldırırken arşa!
İçimdeki şerefi özgür bırakıyordum akşam semalarına
Uzanmıştır gökyüzü sırtıma,
Tırmıklamak adettir diye söz fısıldar kulağıma: Duyuyorum
Bir sen bilmiyorsun,
Ah ben;
Kimsesiz zavallı kahramanla sevişiyorum!

Juliet... Sarhoştum, göz gözü görmez sevişmenin kitabında,
Kitabında sevişmek gözümün senden başkasını görmemekti
Mum ışığında saçlarına uzanmış kırlangıçlar terletir derimi
Gözümü bir Ay kesti!
Kaburgalarımı yırtıyor.
Geceler fistan ve fanila oluyor omuzlarıma
Omuzlarına geceler dökülüyor

Buharlaşıyor gözümde biten her şey...
Gözleri teğet geçiyor masum dudaklarımı
Usulca öpücük konduruyordum soluk gamzelerine...
Bir ölüyü daha canlandırıyorum.

Juliet! Karanlıkları örtüyordum üstümüze!
Üşüyorum...
Titrek bir ses çalıyor ha bire vicdanımı
Affet!
Kulak asmayı bırakıp sevişmenin tam ortasında;
Bir savaş deryasında çabalarken boğuluyorum...
Juliet!
Gözümü açtığımda kendimi kendimden başka kendimle aldatıyorum