Artık kendim değilim
Bodrum değil
Bodrum değilim
Bu Bodrum'a son şiirim
Anladım o ben değil
Anladım o ben
cehennemse cehennem diye
böğürdüyse böğürdün diye
sevmediysen belki tiksindin diye
görmediysen kör olma bari
anlamadıysan boşuna yorulma
kızgınsan zaten uğraşma
Bugün Sus
Bir tek benim o hayat
O kafa
Bu çare
Bir tek bana dokunuyor
Yaptıkların
Burak amca Eminol
Sen gel de konuş biraz
Kendi lafından eminol
Gerçi adını kafadan attım
Soyadını bilmiyorum ama yazdım
Bu dünyada sen de vardın
Hep yaptığım yemek içine pudra ekledim
Öğüt almayan birini tam alnımdan mıhlama
Kara günlerin sonunda bayan derken ağlama
Bu dünya bu kadar sen derdine bağlama
Çaktırma solan güle yine aynı dert ile
Kısrak değil vurduğu bir sözünü çiğnedin
Bağırttılar şeytanı
baktılar cehenneme atan yok
işine geldi tabii
Ben Allah dedikçe
Cehennem sanmış evimi
yazık
Cevap Gelmiş Şimdiden
Sayfa sayısı belirtilmemişti başlangıçta
Elimi değdirseydim eğer araya karışan şair sayfaları sayfaları çevirirdi biraz
Biraz benim için
Biraz da sırça saray düşlerimdeki sen
Bir kez gülseydin benim için yeterdi bana
Baksana
ne kadar da yakınlar
O ulaşılmaz
insanlarla
O ulaşılmaz insanlarla
Kaç kere söyledim gerçi
Kusursuz bir güzellikti aradığı
Aklındaki unuttuğu ve sandığı
Beni bulduğunda sevindi kindarlığı
Senden önce olanların suçu zaten darlığı
geçim zor
hazmetmek olay
Dilek Tut
İlk kez dilek tuttum
Gözüne fazladan ışık kaçmış çocuklar gibi
Sahibi çalınmış hayatlar gibi umudun kıyısında değil
Bu kez tam ortasında sabah güneşinin vurduğu bahçenin
Karnesi elinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!