İçi kederle dolmuş
Raftakine dokunmuyor
Zor günler yakın olmuş
Raftakine dokunmuyor
İnsan demek olay olmuş
İnsan bilmediğini anlamaz
Bilmemeyi tercih ettiğinde
geri dönüp bakamaz
İnsan bilmemek için yaratılmadığını
anlar
İnsan bildiklerini unutmuş gibi
Sormuşlar kuzenine
İki kişi var biri kuzeni
Hangisi denildi
Bilemedi
Halbuki bir kişi var
O da kuzeni deseler
Balıklar yüzüyordu derede
Orası bize yakın ya ellere
Geldi verdi elime oynaşan canını
Kaldı yine suda ama hışımlı
Oltayı alan eline ne yakaladı ne yakaladı
Aslında bir baktım da susmakta hayır vardı
Bir kişi bile inanmıyormuş
Nasihat ile karın doymuyormuş
Ayşe mi Mehmet mi diye sorduğu konuymuş
İnsanlar mutlu olur derken mantıklıymış
Annesi babası da öyle değil miymiş
şimdi artık bana sormuyormuş bile
OLSUN BAK O KONU DA ÖYLE
YAKINDIR SANA BÜTÜN DENİZLERDEN DE
YAKINDIR SANA TÜM MESAFELERDEN DE
ASLINDA SENİN YAKININDA ŞİMDİ GENE
O ANLAMDA KUTSAL OLAN
KENDİ YAKINLIĞINI DA ANLATAN
CEHENNEMSİZ GÜN GEÇMEZ
TEK KARARIDIR ECEL
ÖLÜ YERİNE KOYDUĞU BEDEL
BENİ ÜZDÜĞÜ YERDE KEDER
KARAMSAR BAKIŞLARI VAR
ÖLÜMÜN DE SIRDAŞLARI VAR
İnanmış rütbene
Uymazlar mertebene
Dünyada karşılığı yok
Dayamış kulağını bir sese
Şimdi güya dinliyor
Aleyhime olan da ne diyor
Her kelimenin anlamında bir şiir
Her mevsimin tamamında bir asırlık bir çınar
Kolay mı hayatını paylaşmak bir takvimde
Sence yeter mi düşlemek tasvire
Nasıl anlamadan istedim sana ait bir hece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!