güllerimi aldım
senin gibi bakıyorlar
seni bana anlattılar
içinde saçından bir parça tel
öptüm kokladım
bir buketti aşk
yaban çiçekleri gülden
dokundum sana
aşkına değil
sana
aşığım sarmaşığım
güneş
umut
salkım saçak
demir almadan şöyle bir bak son şehre
kırıntılarını da al öyle gel
güvercinler gurbette kalsın
papatyalar koynunda
aşk bir bilmece değil dudaklarında
sonsuz aşk
romantika... SİNAN ÖNAL
Sinan ÖnalKayıt Tarihi : 25.9.2007 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kirlettiğimiz alanlarda,tükenen sözcüklerimizle kendi gerçeğimizi ararken,tüm saldırıları bertaraf edecek tek kalkanımız haykırışlarımızdır. Bir yolculuk hikayesine başlarken akıttığımız yolculuk düşlerimiz bizi bir başka yolculuğa götürürken aslında düşlediklerimiz yaşamımızın en uç noktalarından arta kalan,en radikal anlarımız değil midir? Şiir dediğimiz güzellik bahçesinin güzel kokan çiçeklerine ulaşabilmek için düşlediğimiz tüm yolculuklarımızda dokunabilmenin müthiş arzusunu taşırken inanmak ve koparmak adına verdiğimiz mücadele çiçeklerin ve şiirin doğasına yaptığımız saldırıdan başka ne olabilir ki. Sinan Önal
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!