Romanca Şiiri - Ogün Tamer

sevgi sözcüklerinin fısıldandığı o yürekli zamanlarda
bilinmedik diyarlara duyulan korku belki
cesaretsizliğe yol aldırıp ürpertilerle
bana hep geç kaldığımı söyleten
öncesi buruk bir romanın esaretiyle

her roman bitişinde
hüzün ya da sevinç sağanağı ile yakalar bizi
yinelenir aklımızda arasında kaldığımız sayfalar

romanca
tüketiriz bir kaç günümüzü
anılarda hayaletleri kalmış aşklar eşliğinde

yine bir liman ayrılışa hazırlıyor kendini
saat vakit tamama vurduğunda unutuluyor
hep birden kavuşmaların tadı
ben de ise aramızdaki zaman farkının ince hesabı
yol boyu denizin tuzunca kavuruyor
bu son dedirten korkularımı

gözlerim dolaşırken bir romanın sayfalarında
ya da önemini yitiren mekanlara sürüklerken kaderimi
aniden sen oluyorum
var olmaya duyulan o tutku
ya da ölüme duyulan o güçlü korku gibi
kelimelerle doğuruyorum seni aşka
kederimse sancılar içinde

içten içe ince duygulu bir musikiyle
atıyor tadında kavuşmalarımız
aldırmaz yapıyor beni
sense bir çokluğun içinde
insansız mekansız ve zamansız yaşayışlar eşliğinde duyurmadan koşuyorum
varlığın mıhlı
hep hep hep şiirce...