Roman Kızı Şiiri - Mustafa Ata

Gündüzün geceye teslim olduğu bir zamanda
Sıkılan ruhumu bir nebze olsun rahatlatırım
Umuduyla kendimi ıssız sokaklara vurdum
Yürümeye başladım,bacaklarım bedenimi
Taşımakta zorlanıyor dizlerim bükülmüştü
Sanki bütün dünyanın yükü omuzlarımdaydı
Gök yüzünde ay ışığı altında gecenin hakimleri
Biziz edasıyla yarasalar dans ediyorlardı
Uzaklardan bir Çigan müziğinin yürekleri
Cezbeden nağmeleri geliyor,insanı adeta
Davet ediyordu…
Kaptırmıştım kendimi müziğe ayaklarım
Beni oraya sürüklüyordu,bir anda kendimi
Daha önceleri hiç görmediğim Arnavut taşlarıyla
Döşeli dar bir sokağın içinde buldum
Müzik az ilerideki köhne bir meyhaneden geliyordu
Meyhaneden süzülen mor ışık karanlık sokağın
Taşlarında yansıyordu içeri girmek için dayanılmaz
Bir arzu duyuyordum,kapıya yöneldim
İçeride kendini müziğin ritmine kaptırmış
Kıvrak vücuduyla değme güzelleri kıskandıracak
Esmer teninde terden damlalar oluşmuş
Simsiyah saçları ve kömür gibi gözleri olan
Bir roman kızı raks ediyordu…
İçerden gelen sigara dumanlarına karışmış
Ağır bir anason kokusu insanın genzini yakıyordu
İçerdeki masalarda içtikleri şaraplardan
Yanakları kıpkırmızı olmuş bir avuç sarhoş
Ağızlarından,
Salyalar akarak, raks eden genç vücudu
Seyrediyorlardı,hepsi insan etine hasret
Kalan yamyamlar gibiydi…
İğrenç kahkahalar atarak körpe bedene
Dokunabilmek için adeta yarış ediyorlardı
Genç beden bu kirli ellerden kurtulmak istercesine
Çigan müziğin ritimlerine ayak uydurmuş
Avcısından kaçan bir sülün edasıyla süzülüyordu
Bir an göz göze geldik yüreğim ürperdi
Genç kızın gözlerindeki acıyı çektiği ızdırabı
Makus kaderine ettiği isyanı gördüm
Gözlerinden süzülen yaşlar yanaklarında
Biriken ter damlacıklarına karışıyor
Acımasız kaderin kendisine verdiği iğrenç
Rolünü oynarken çektiği ızdırap yüzünden
Okunuyordu….

22.06.08 İzmir… Mustafa ATA