Roman -II- Şiiri - Nurten Köroğlu

Öylesine zor ki
sineye dönmek
yüreğin,koskoca bir madet oluyor haykırdıkça
bir tek yankılanan sesin ulaşıyor sana
bakmışsın bütün kapılar kapanmış üstüne
umutların küsüyor önce
sonra,
bir koyu yalnızlık daha
sonra,
narin bir çiçek gibi
yaprakların eğiliyor
çatlamış toprağının üzerine.

Kalemin imdada koşuyor, fakat
yazılan hiç bir kelime yerini bulmuyor
virgüller uzuyor da,uzuyor
sonu gelmiyor bu sonların
düşünüyorsun kendi kendine
hiçmi insafı yok
bu noktaların.