Roman 2 / Duyguların Islahı

Sokak başında bir adam,
Hiç öğrenememiş iyi para kazanmayı
Ve arzulanmamıştır güzel olandan.
Tepkilerin ıslah vakitlerinde tanınmadığı için hoş karşılanmış.
Ussuzluğu geçtiği yolları karalarken,
Diğer herkesten daha ressammış.

Kendisine müstesna, gökyüzünün renginden,
Saatlerin takılıp kaldığı yeri söylermiş.
Tahammül onda, renklerin tanınmazlığı olunca; bu huyunu da terk etmiş.
Hep terk eden olmuş anlayabilmek için mükemmel olanı.
Mükemmel yalnızlığı, hep kendi ellerinde yeşermiş.

Cepleri yırtık paltosunda çok bozukluklarını kaybetmiş,
Hayatı anlatmak isterken
Hep bu cümlelerden başlarmış.
Bilinmeyeni bilmek neyse tanrıda,
Kırgın şiir öyle yerindedir şairde.
Tanrısal yalnızlığı anlamaktan korktuğu için,
Aşka adanmış şiirler değmemiş kalemine.

26 Temmuz 2023 / Saray Bosna