Bir roman yazdım,
Her satırında, sen varsın.
Açtım, her sayfayı,
Binbir mihnet,
Binbir acı,
Gördüm dünya'yı,
İçinde sen varsın.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
alfabem gibi ..diyor şair.herkelimesin de o..
kerrat/elifba
bir sensin.. iki sensin..
iki kere iki...sensin
bir saniye fikrimden çık,
şu hesabı yapayım..
a-b sensin.. c-d sensin..
alfabem sensin..
bir saniye zikrimden çık,
şu kitabı okuyayım..
elim sensin... kolum sensin....
yürüdüğüm yolum sensin...
yolumun üstünden çekil,
işlerime bakayım...
kalem sensin..
kağıt sensin..
hat sensin..
yaşadığım hayat sensin.
ve öyle de muhteşemsin.
seni nasıl bırakayım..?
'Romanın kapaklarında ise, ben.......'
Cok güzel bir noktalayis.
Kutluyorum..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta