Bir roman yazdım,
Her satırında, sen varsın.
Açtım, her sayfayı,
Binbir mihnet,
Binbir acı,
Gördüm dünya'yı,
İçinde sen varsın.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




alfabem gibi ..diyor şair.herkelimesin de o..
kerrat/elifba
bir sensin.. iki sensin..
iki kere iki...sensin
bir saniye fikrimden çık,
şu hesabı yapayım..
a-b sensin.. c-d sensin..
alfabem sensin..
bir saniye zikrimden çık,
şu kitabı okuyayım..
elim sensin... kolum sensin....
yürüdüğüm yolum sensin...
yolumun üstünden çekil,
işlerime bakayım...
kalem sensin..
kağıt sensin..
hat sensin..
yaşadığım hayat sensin.
ve öyle de muhteşemsin.
seni nasıl bırakayım..?
'Romanın kapaklarında ise, ben.......'
Cok güzel bir noktalayis.
Kutluyorum..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta