İnsan, rolleriyle bilinir hayatta
Mesela ben, kadınım evvela
Eş, anne, bacı...
Kadınlığın hediyeleri
Oysa ben de çocuktum önceleri
Peki gerçek ben nerede?
Belki hepsinin toplamı...
Belki de, bir ben tanıyorum
Bir de gerçekten duyan sesimi...
Kayıt Tarihi : 4.5.2018 11:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen
Yıldızları süpürürsün, farkında olmadan,
Güneş kucağındadır, bilemezsin.
Bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür,
Ciğerinde kuruludur orkestra, duymazsın.
Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun, anlamazsın.
Uçar gider, koşsan da tutamazsın…
William Shakespeare
Hayat bir oyun üç perde
Doğmak, yaşamak, ölmek diye
Bir kere çıkınca hayat sahnesine
Oynamalısın üç perdeyi de...
Diye bir şiir yazmıştım ve yarışmada derece almıştım lise yıllarında...Doğmak ve ölmek bizim irademiz dışında...Ama yaşamak bize sunulan bir nimet, umarım herkes dilediğince yaşar, dünya sahnesinde...
Bir de gerçekten duyan sesimi..
TÜM YORUMLAR (3)