Rol Kesmede Ay Şiiri - Kasım Şen

Mutluyken şiir yazılır mı hiç, hüzünlü satırlara inat
Yitirilmişlikler öç almaya gelmiş, sevinçlerle takasta
Son alışveriştir gecenin sabaha eriştiği anda duygular
Vicdan borçlu çıkar, elde kalan sıfır, kalpler hasta

Alıp gider beyaz atında prens sevdamı, sevdalısına
Duvarlar set çeker ardı sıra, çakar bulutsuz yıldırımlar
Son gecenin burukluğu, ağzımda bir dem tutar hasret
Eller sallanır, sırılsıklam yürünürken tozlu kaldırımlar

Bir başına rol kesmede ay, tek sahnelik seyir, yalnız meddah
Akşamın yorgunluğu çökmüş sokaklara, solgun benizli
Resmetmekte fırçasıyla yaşlı seyyah, tuvalinde dönmekte felek
Ummanlara salınmış batık bir gemi, içinde sevdalar gizli

Kasım Şen