Rojbin Şiiri - Hüznü Sevgi

Sen Rojbin!
Günün kokusu,
Aşkın dokusu,
Kaybedenlerin korkusu...

Güne kokunu yağmala;
Gözlerinle aydınlat,
gününe güneş gibi doğanı...

Keçe saçlarını yârin tenine ser;
Koksun buram buram burnunda acımasızca,
Dolansın elleri her bir teline arsızca...

Sen Rojbin!
Gün kokusu,
Gül kokusu...
Aşk kokan nağmelerin kadını...

Rojbin!
Çorak topraklarda tılsım gözlerin,
İklimsiz coğrafyanın esiridir düşlerin,
Hatrına yediveren güllerin;
Vurgunca yaklaş aşka,
Bırak kendini aşk girdabına...

Sen Rojbin!
Doğur yeni güne aşk kokunu,
Yârin yüreğine sevdanı kilim gibi doku...

Rojbin!
Gül soluğu,
Aşk kuyusu,
Deli vurgunu...

Tan yeri ağarırken
Yârin koynuna yay kokunu...

Hüzn-ü Sevgi