Rojbaş İki Gözüm Şiiri - Ercan Cengiz

Rojbaş İki Gözüm

yarı tutsak yarı özgür olur mu aşk
ya tutsaksındır yada özgür
ne derin’liği tutar bu karanlığın
ne pişmişliği

söyleyecek bir çift sözün varken
kulağı kapalı kent soyuna
tüysüz bir yarasa dikelir geceye

uyurken yarasa, kaç kelebek uçardı
suyu arayan kaç damar
külü tutan toprak soyunu mu kurutur
ekmeğin, aşkın ve gülüşünü bebenin

rojbaş iki gözüm, rojbaş belalım
bir yanın Munzur akar, bir yanın Kızılırmak
şarıl şarıl / korkma söylerken şarkını, yazarken
korkma, uğruna toprağı beslediğim

ekmek değil, su değil, gül değil
kan sızar çatlağından Ortadoğu’nun
senin suçun mu, değil elbet
sen ki Kerbela’ya yas tutarken
belki bin kez vuruldun

rojbaş iki gözüm, rojbaş sevdalım
henüz uyanmış değil
toprakta yan yatan o yumuşak başlı
taşları ülkemin

Toprak Tutsun Külümü