Rojanım oğlum Şiiri - Mehmet Ali Demirel

ROJAN’IM OĞLUM

Yine bulutlar çöktü,sisli, ayaza döndü
Zifiri karanlıkta kara’lar beyaz’a döndü
Duyduk kara haberini oğlum içimiz yandı
Oy Anan öle de bu günü görmiyeydik oyyy

Ne vardı ki böyle bu kadar can ‘a kıyacak
Hasaba katmadın mı bizlere ne olacak
Gayri sen gittin ya oğlum , tütmez bu Ocak
Oy baban öle de bu günü göremiyeydik oyyy

Daha taze fidansın muradını almadın
Hiç birimizden özlem,hasret,heves almadın
Sen gittin oğlum ben senin içim içim ağladım
Oy bacıların öle de bu günü görmiyeydik oyyy

ROJAN’IM oğlum duy feryadı figanımı
Darbeledin gittin oğlum sen her yanımı
Haydi kalk gel,ben vereyim toprağa canımı
Oy Anan öle de bu günü görmiyeydik oyyy

Kocaman şehir yasta ağlarlar senin ardına
Haydi kalk oğul sevenlerin gelmişler yanına
Diz çöktüm yalvardım rahmeti bol xûda ma
Oy baban öle de bu günü görmiyeydik oyyy

Oturduk garip Ananla gecelerce ağlaştık durduk
Gelişinden geçmişine oğlum hayaller kurduk
Gözlerimiz kurumaz, koca evde nefesiz kaldık
Oy bacıların öle de bu günü görmiyeydik oyyy

Memoçilo 31.01.19 Berlin