Veşirî sîya li pey min,
Darekî mazî ket,
Ket ser sînor ê dinava,
Axîn û bêrîya min
Roj çû!
Di tewlê da hespekî di şîrîya,
Karikek di gidgidî
Û
Seyek di bezîya,
Roj çû!
Neçe roj!
Way sîyek ji ber esman,
Ji pişt vî girî,
Ji pişt min,
Ji pişt evîn a min,
Roj çû…
Roj çû ji bû min,
Rojên li dawî…
Baş bin ji bû te...
Tayf hat ji jor,
Tav da,
Hîv da,
Ez û wê qemirîn,
Li ber tavê,
Li ber hîvê,
Û
Çû...
Tav û sî,
Roj û hîv,
Roj çû,
Ew jî
Çû…
Roj çû,
Ge tav ge xunav,
Xunav bi helbest,
Tav bi stran,
Belê
Roj çû…
Melle di bangê da,
Meyxwer di meyxanê da,
Lê belê roj çû..
Emrê xemgîn
Û
Bêrîya evîn
Çû…
Roj ji bû min
Û
Te
Çû…
Kayıt Tarihi : 3.9.2013 00:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Şerif Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/03/roj-cu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!