Rodya Raskolnikov Şiirleri - Şair Rodya ...

Dikkat kesilmiş gözleri açık canavarlar
Acılara tutunarak yaşayanlar hisseder, görmez
Aslında ellerinde dünyanın bulunduğunu
Yağmurun tatlı olduğunu bilmez,gökkuşağın burukluğunu

Güzel manzaralar hatırlarda kalan

Çöllerden fırlayıp geldi kuraklık
Elimizdeki son damlayı da almak için
Bağırarak haykırsam da adaleti
Çekilsin üstümüzden tanrının felaketi

Ondan ötesi yok

Yazmaya karar verdim elimdekini yakıp
Bir yıla daha girmek sevindirmiyor beni
Bu eksik kutladığım ilk doğum günüm
Pasta vereceğim insanlar masadan kalktı

Onyedime eksik giriyorum yani

Kapana kısılmış bir fare
Karanlıktan korkar oldu yine
Üstüne gittiği duyguları
Hayata sarmış uykuları

Hayat derdi göğsümün üstünde

Ölü kadının sandığının yanında
Dikenli yıldızların derin umrunda
Titreyişlerin başladığı parkede
Tanrı beni farkeder

Kaç iftiraya kapadım kulağımı

Yer değiştirmelere özlemli kader
Bugün, hazırlıklar tamamlanırken
Çiçekler kalkmamak üzere inerken toprağa
Vaktim bile olmadı, korkmaya

İçimdeki acıyı nedensizlikle vururken

Kanuninin oğlunu öldürdüğü
Timur’un uzaklara sürdüğü
Mete’nin uzaklardan gördüğü
Hislerdeyim

Nefes aldıkça batar gibi değil

Gitmek gerekiyor
Soğuk bir camın yanında da olsan
Bir istasyonun ortasında da
Ya da bir savaşın ortasında

Gitmek zor olmuştur hep

Yerimden kıpırdayamadığımı hissediyorum
Kafam uyuşuk, gözlerim dalgın
Ne yapmaya çalışıyorsam orada değilim
Mutsuzluk bir salgın

Ne için yaşıyorum, bilmiyorum