Yalnızlığın kıyısında
Yavaş yavaş solmak gibi bir şey bu,
Kaya bülbüllerinin terennümünde
Akşamın suskunluğu, bir dağ evinde
Çağlayanların sesini dinlemek.
Ayın ışıltısına dalıp öylece
Karlı, mavi bir gecede
Canın çekilmesi gibi üşümek...
Sonsuzluğun kucağında
Durgunlaşmak, dinginleşmek
Ruhunla yüzmek yaşam denizinde
Tutunmadan bırakmak kendini boşluklara
Her şeyden geçivermek
Her şeyle bütünleşmek...
Ve bilmek,
Güzel şeylerin ben'de gizlendiğini
Vermenin almak olduğunu anlamak, sezmek
Yüreğinin taşkınında
Yürekleri uzaklardan titretmek...
Uykulara süzülüp gitmek gibi bir şey bu
Sessizlikte Rodrigo’ yu dinlemek.
30.12.2007
Nevzat ErkolKayıt Tarihi : 31.12.2007 13:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nevzat Erkol](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/31/rodrigo-yu-dinlemek.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)