Sanki dünyayı ben düzeltecektim
Herkes zabit fikri ile yaşarken
Yine de bir şeyler değişir sandım
İnsan bildiklerim robotmuş meğer
Her yolu denedim değişen olmaz
Onlara uymazsan konuşan olmaz
Duygu olmayınca düşünce olmaz
İnsan sandıklarım robotmuş meğer
Büyüklerde akıl fikir var sandım
İşte bu sebeple onlara kandım
Yıllar boyu böyle yandıkça yandım
İnsan sandıklarım robotmuş meğer
İnsanlara güvenimi yitirdim
İlgi alakamı artık bitirdim
Çekildim köşeme sustum oturdum
İnsan sandıklarım robotmuş meğer
İlyas Ateş
Kayıt Tarihi : 1.11.2023 00:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
s
İlgi alakamı artık bitirdim
Çekildim köşeme sustum oturdum
İnsan sandıklarım robotmuş meğer
Günümüz gerçek insanı yalnızlaştırıyor maalesef.
Kutlarım Ozanım,
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize
Selam ve saygılarımla.
İnsan.........
Galiba o da "kader!"
Gelecek, başa
Duygu yok
Vicdan yok
Mantık da yok!
Tebrikler Ozanım.
TÜM YORUMLAR (6)