Roboski'deyim Anam Şiiri - Bayram Karaali

Anam:
Nemrud bilirdi,
Dehak tanırdı,
Nice Şahlar, Tiranlar,
Padişahlar, Krallar,
Ninnilerini bilirdi...

Gün geldi, devran döndü,
Ninnilerin "Bilinmeyen bir dil"oldu,
Bir ben bilemedim,
Ninnilerini dinleyemedim,
Konuşamadım, yazamadım,
Nagazaki'yi, Hiroşima'yı;
Dilimde yaşadım...

Ne yana dönsem Anam:
Bilinmeyenim, saklıyım,
Ne yana gitsem Anam:
Dilimde hicran doluyum,
Efkarlıyım, hüzünlüyüm...

Yasaklanmışım Anam;
Gayri kaçakçıyız, eşkiyayız,
Kuyrukluyuz, bilinmeyiz,
Amma:Yürekliyiz, İsyancıyız,
Teröriste çıkmış adımız...

Anam garip Anam,
Çileli dilli, kıblem Anam,
Emirleri Türkçe verdiler,
Çocuk, genç demediler,
Yağmur kıvamında,
Bombalar yağdırdılar,
"Bilinmeyen bir dilde"öldüler...

İnat ettim Anam;
Yasaklı Kürtçe ile öldüm,
Buda onlara dert olsun Anam,
Hakka yürürken, Kürtçe öldüm,
Roboski'de Güneşe yürüdüm...

Cigaramın dumanında,
Esintilerimde, denizin kokusunda,
Kalemimin;
Kan damlayan hicranında,
Roboski'yi yaşıyorum,
"Bilinmeyen bir dilde,
Roboski'de:
Kürtçe ölüyorum ANAM! ! !

Bayram KARAALİ
20.Temmuz.2013-Kartal