Biz çocukluğumuzu hiç yaşayamadık
Ne sımsıcak aşımız ocağımız vardı
ne oynayacak oyuncağımız,
Ne okul yüzü gördük
ne büyümeye bulduk zaman,
Gün zindanda tutsaktı
kurşun altındaydı zman,
Yürüdü adımlarımız ekmeğin ardısıra
daha ilkokul çağında,
Ve bir akşam karanlığında
bombalarla parçalandı çocuk bedenlerimiz
parçalanmış yurdumuzun ortasında!
Leş kargası kanlı katillerin emriyle
34 yerinden kanadı toprak
34 anıt olup dikildik geleceğin bağrına
yaşansın diye özgürlük
ve bombalanmasın diye çocuklar bir daha!
28/12/2012
Kayıt Tarihi : 3.1.2013 04:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!